Profielfoto's: architectenbureau Han van Zwieten in Amersfoort

Binnenlopen bij een architectenbureau geeft mij een gevoel van nostalgie. Jaren geleden was ik ontwerper bij een architectenbureau. En dus herken ik meteen de sfeer, het gevoel van creativiteit en concrete dingen als bouwdocumentatie.

Ik vond het dan ook een cadeautje toen Architectenbureau van Zwieten mij vroeg om foto's te maken van de medewerkers voor hun nieuwe website. Ze zitten in een gebouw dat vroeger van de NS was, op het Wagenwerkplaatsterrein in Amersfoort. En daar zijn ze trots op. Ze hebben dan zelf ook bijgedragen aan het verbouwen van een gedeelte van de locatie. 

En daar mochten alle medewerkers zelf uitkiezen op welke plek ze gefotografeerd wilden worden. Natuurlijk ging het vooral om de personen, maar de achtergrond speelt altijd mee.

Hieronder vier bouwkundigen; op hun website kan je de overige medewerkers (en natuurlijk hun werk!) bewonderen.

Wil je je ook zakelijk laten fotograferen? Of is het tijd voor een nieuwe profielfoto? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl. 

Baby, dreumes, peuter... Dit is Lex!

Lex is 
lief, eigenwijs, een toneelspeler, enthousiast, een kieskeurige eter, een knuffelbeer, ondeugend, charmant, vindingrijk, vrolijk, lekker zacht, grappig, grillig, flexibel, een langslaper, fan van buitenspelen, een billenschuiver, relaxed, dol op chocola, aardbeien en mandarijnen, een danser, rustig, een onderzoeker, hypermobiel, onze jongste zoon, een schatje, sociaal, een komiek, muzikaal en nu een peuter, want sinds gisteren is Lex... 

2 jaar!

Fotomodellen die niet kunnen praten. Of toch?

Als je hele kleine kinderen hebt, kan het lastig zijn dat ze niet precies kunnen vertellen wat ze bedoelen.
Dat merk ik tijdens fotosessies met kinderen: als ze bijvoorbeeld huilen, vinden ze het dan spannend, willen ze anders zitten, willen ze eten?

Maar natuurlijk ken ik die 'communicatiestoornisjes' vooral als moeder. Met name toen onze kinderen heel erg klein waren en huilden: waren ze moe, moesten ze eten of juist niet, hadden ze pijn?
Gelukkig zijn ze nu een stukje groter.

Maar de één pikt het praten sneller op dan de ander. En precies in de periode dat onze jongste zoon duidelijk meer wilde zeggen dan hij kon, ontmoette ik Brechje van Baby- en Kindergebaar. Zij leert ouders en mensen die met kinderen werken babygebaren met als slogan: communiceren met je kind, als praten nog niet lukt. Dat doet ze op een hele leuke, spontane manier.

Al snel werden de gebaren overgenomen bij ons thuis. Mads kon al erg goed praten, maar nu ook met zijn handen. En Lex kon tot dat moment alleen "mama" en "aap" zeggen. Maar nu gebaart hij bijvoorbeeld de hele kinderboerderij bij elkaar. Leuk!

Voor Brechje heb ik twee banners gemaakt met foto's van gebarende kinderen. En waarom zou je moeilijk doen, als je allebei twee prachtige modelletjes in huis hebt? Modelletjes die, dankzij de gebaren, ook nog eens heel goed duidelijk kunnen maken wat ze wel en niet willen!

Dit zijn de banners (posters van 2 meter hoog) die Brechje gaat gebruiken op beurzen en tijdens haar workshops. Daaronder staan meer foto's uit dezelfde serie van Aafke, Mijntje, Lex en Mads.


Wil je meer informatie over mijn fotografie? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

Trouwfotografie: bruiloft Manon en Joris

Een bruiloft vol met humor, ontspanning, alle tijd, droog op de goede momenten en een verliefd bruidspaar. Zo laat de dag van Manon en Joris zich wel omschrijven.
Heel fijn, als een bruidspaar de dag niet heeft volgepropt; geen race tegen de klok vandaag.

De dag begon met foto's nemen tijdens het aankleden. Altijd een mooi moment: de bruid die geholpen wordt door haar moeder en de ceremoniemeester. Ik kwam boven, waar de bruid in haar lingerie me opwachtte: "Zo, ik ben klaar!".
Dat zette de toon van de dag. Want natuurlijk trok Manon haar prachtige bruidsjurk aan, maar haar humor ging niet meer weg. Zo klaagde ze geen seconde over eventuele kou tijdens de wandeling langs het IJsselmeer of onze stop bij een schattig stationnetje en was haar vrolijke lach van ver te horen. Heel aanstekelijk.

Ook Joris genoot zichtbaar van zijn mooie bruid. Hij had opgezien tegen het feit dat hij de hele dag gefotografeerd zou worden, maar daar was al snel niets meer van te merken.
En zo legde ik vast hoe ze enthousiast "ja" tegen elkaar zeiden en dat vervolgens vierden in een pannenkoekenhuis op een prachtige locatie.

Manon en Joris, gefeliciteerd en bedankt dat ik jullie mocht fotograferen!

Wil je meer informatie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Mannen, ik daag jullie uit!

Toen ik in Delft studeerde was ik allergisch voor "Vrouwendagen" op de TU. Belachelijk, er was toch ook geen dag speciaal voor mannen? Waarom verschil maken?

Ik ging er dus niet heen.

Inmiddels ben ik nog verder van mijn puberteit af en ervaringen rijker.

Maar met die eerste gedachte in mijn achterhoofd, ging ik naar een netwerkborrel van mannen èn vrouwen. Het was een prima avond, niets mis mee. 

Het verschil merkte ik pas toen ik naar een netwerkavond ging voor alleen vrouwen. Ik zal niet in gaan op het verschil ertussen, voor zover ik dat zelf al weet. Maar ik voelde me prettig tussen deze ondernemende vrouwen!

Zo heb ik workshops gevolgd via Vrouwenwoensdag. Een aanrader; je kunt zelf kiezen wat je interessant lijkt en hoeft niet lid te worden. Ik heb er al een paar inspirerende avonden op zitten.

En ik ben lid geworden van ViZi, voor ondernemende vrouwen in Albrandswaard en Barendrecht. Sinds mijn lidmaatschap heb ik pas twee bijeenkomsten meegemaakt (zie foto's), maar sindsdien heb ik wel al vier dames van deze groep mogen fotograferen! En ik heb zelf ook al gebruik mogen maken van de kennis en kunde binnen deze groep.

Waarom dan de titel van dit bericht: "Mannen, ik daag jullie uit"?. 

Ik realiseerde me dat het negen van de tien keer vrouwen zijn die een fotosessie regelen. 

Nu heb ik dat de laatste tijd natuurlijk een beetje in de hand gewerkt met die vrouwenavonden. Maar ik heb altijd nog mijn 'normale netwerk' en laten we de social media niet vergeten! Dus mannen, ik daag jullie uit: wie van jullie mag ik komen fotograferen? Wie heeft er een nieuwe profielfoto nodig? Wie regelt als verrassing een leuke fotosessie voor zijn vriendin of vrouw? Of voor moederdag een fotosessie van de kinderen? 

Daarbij neem ik natuurlijk ook zeker opdrachten aan van vrouwen ;-).

Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl

En dit zijn dan de leuke, inspirerende dames van ViZi die ik heb gefotografeerd:

Brechje Koster (Baby- en Kindergebaar) leert mensen communiceren met kinderen, als praten nog niet lukt, door middel van baby- en kindergebaren:

Lieve baby Leah en haar ouders

Herinner je je nog de charmante, zwangere Celestine? 

Zij is inmiddels bevallen en wel van de superschattige Leah. Een geweldige naam, namelijk de achternaam van Celestine!
Inmiddels is Leah een maand oud, kijkt ze wijs uit haar ogen en is ze erg sterk!
Ze heeft helaas wel wat last van darmkrampjes. Gelukkig is dit draaglijk, zolang haar papa en mama haar maar goed vasthouden, wiegen en melk geven. En dat doen Barry en Celestine met veel liefde en de nodige humor.
Wat fijn, dat ik haar mocht fotograferen. En heerlijk om dit jonge gezin te mogen bewonderen.

Lieve Leah, Celestine en Barry; bedankt voor jullie vertrouwen weer!

Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

Ik heb een ei gelegd! Wil je hem zien?

Wat is mijn blogpost van vorige week vaak bekeken! Geweldig om te zien!
Heb je gekeken? En is je iets nieuws opgevallen? Ik had er namelijk een ei in verstopt!
En wel in de vorm van een nieuw logo. En dat is een zware bevalling geweest...

Al sinds zeven jaar heb ik mijn eigen bedrijf.
Met een steeds veranderende vorm, doel, naam en bijbehorend logo.
En tot nu toe wilde ik dat logo altijd zelf bedenken. Kan ik best.

Bij de laatste naamsverandering - naar Marieke Zwartscholten fotografie - hoort natuurlijk een nieuw logo. En wat bleek: "ik kan het best" geldt tot een bepaalde grens. En daarna is het heel fijn als mensen je helpen.

Het begon in 2005 met een poppetje. Getekend in Word... Vrolijk, grappig en uiteindelijk toch een beetje kinderachtig.

Deze poppetjes stonden op vlaggetjes, die meteen de "V" in "De Verrassing" aangaven.

Toen ik me meer richtte op fotografie stopte ik het vlaggetje in een polaroid en hop... klaar!